COLUMNSANDER SCHIMMELPENNINCK
De Forumsoap laat vooral de lafheid van meelopers zien
Het was geweldig camerawerk tijdens WNL’s ochtendshow; Thierry Baudet moest op livetelevisie een historische dolkstoot van zijn inbellende ex-geliefde Eva Vlaardingerbroek incasseren. Veel kijkers konden bijna niet anders dan medelijden hebben met de leider van Forum voor Democratie. Anderhalve week later zit Baudet gewoon weer op zijn troon, en zou niet compassie, maar verachting voor Baudet en zijn meelopers moeten overheersen.
Een open brief van kandidaat-Kamerlid Nicki Pouw-Verweij bleek het sluitstuk van wat Baudet, enigszins terecht, als een couppoging zag. De details van de brief waren even lachwekkend als veelzeggend. Zo mekkerde Baudet zelfs tijdens de grootste partijcrisis over de muziekkeuze, terwijl het de briefschrijver zelf maar niet lukte alle verkiezingsthema’s te onthouden. Het dieptepunt van de brief vormde de onverbloemde complottheorieën van Baudet over George Soros, omvolking, en een pedofiele wereldelite.
De briefschrijfster en haar medestanders suggereerden dat dergelijke antisemitische en racistische troep nieuw voor hen was. Hoewel het niet valt uit te sluiten dat zij net als een flink deel van de FvD’ers behoorlijk dom zijn, zoals Baudet zelf tijdens het crisisberaad zou hebben opgemerkt, is de hypocrisie van de coupplegers stuitend. Eva Vlaardingerbroek, Thierry’s tranentrekkende televisiebeul, is het ongeloofwaardigst van allemaal. Met haar vriend Julien Rochedy, eveneens een goede vriend van Baudet, maakt ze op YouTube filmpjes over nut en noodzaak van apartheid. Nu is ze echter opeens ‘geschrokken’ van Baudet.
In weerwil van zijn gezwets over een mediakartel is het grote verschil tussen Baudet en Wilders de aanwezigheid van vazallen in de media. Waar Wilders altijd een eenling bleef, slaagde Baudet er in een eigen zuil op te tuigen. Blogs als GeenStijl, Wynia’s Week en het lachwekkend slechte De Dagelijkse Standaard natuurlijk. Maar ook een tijdschrift als Elsevier, waar Baudets beste vriend Geerten Waling en Eva Vlaardingerbroek alle ruimte kregen, droegen bij aan de salonfähigheid van Baudet. Om maar niet te spreken van Wierd Duk, de agitator in dienst van De Telegraaf, die volgens Henk Otten als beloning een plek op de lijst van Forum kreeg toegezegd.
Maar ook Baudets mediavrienden laten hem nu vallen. Hoewel Duk het radicalisme binnen Forum altijd gretig gebruikte voor zijn eigen intimidatiecampagnes, koestert hij nu weer als vanouds de zijlijn – Wierd hat es nicht gewusst. De vergrijzende onderbuikdansers van GeenStijl doen onder leiding van Bart Nijman alsof ze al die tijd simpelweg een dossiertje hebben willen aanleggen tegen hun voormalige vriend, terwijl ze in werkelijkheid jarenlang mee hebben gesurft op dezelfde Noordzeebruine golf. Een heimelijke bewonderaar als Sywert van Lienden, net als Baudet gezegend met de plechtige humorloosheid van de eeuwige wannabe, constateerde bedremmeld dat al dat antisemitisme toch wel wat ‘heftig’ was.
Jarenlang strooiden zijn mediavrienden Thierry’s rattenkorrels in het riool van de sociale media, maar nu lijken ze opeens verbaasd dat daar gif in zit. Terwijl Baudet toch in alles ademt waar hij voor staat. Blijkens de door Baudet inderhaast opgetuigde en gewonnen lijsttrekkersverkiezing, twijfelt driekwart van de leden daar overigens ook niet aan: het is zijn aan waanzin grenzende radicalisme waar ze voor vielen.
Wie nu verbazing en geschoktheid veinst, is dus minstens zo erg als Baudet zelf – na de oorlog zat iedereen in het verzet. Er zijn bovendien niet veel Thierry Baudets in Nederland, maar wel veel Wierd Dukken, Bart Nijmannen en Sywert van Liendens. Het is moeilijk om te zeggen wat erger is, het oprechte radicalisme en narcisme van Baudet of de ondraaglijke schijnheiligheid van rancuneuze ‘realisten’ en hun neiging iedere boze kleinburger als een onderdrukte nobele wilde te zien.
Na het demasqué van Forum zullen we niet snel meer worden getrakteerd op de ongemakkelijkheid van een kakker uit Heemstede die zich begeeft onder de heffe des volks in plaatsen als Urk en Volendam. Baudet kan weer gewoon openlijk neerkijken op die mensen en zich omringen met een kleiner groepje nóg devotere fopintellectuelen. Want in één ding heeft Thierry Baudet gelijk: de partij, dat is hij.
Sander Schimmelpenninck is journalist en ondernemer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.