woensdag 23 april 2014

NZa NRC

Het NZa-dossier: wanorde bij de toezichthouder

  Foto Hollandse Hoogte / Flip Franssen. Bewerking NRC
Gegevens van patiënten, personeel en ziekenhuizen waren voor alle medewerkers van zorgautoriteit NZa in te zien. Van ontslagbrieven tot intieme verslagen over een patiënt. Een klokkenluider werd genegeerd.
Door Joep Dohmen en Jeroen Wester
Arthur Gotlieb levert het dossier 10 januari af bij de NZa, zijn werkgever. “Grijp het aan als bruikbaar organisatieadvies. Zie het als een cadeaubon. Sterker nog: zie het als een godsgeschenk, bedoeld om de Nederlandse Zorgautoriteit te behoeden voor een diepe val.”
Het 600 pagina’s dikke dossier dat Gotlieb, beleidsmedewerker, afgelopen jaar samenstelde, is niet geschreven uit rancune. Het stuk leest als een welgemeend advies aan zijn hoogste baas, de raad van bestuur van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). De inhoud getuigt van schrijftalent maar de aanleiding om zoveel pagina’s vol te schrijven is alles behalve een vrolijke. Gotlieb luidt jarenlang intern de noodklok, zonder resultaat. Zijn “herhaalde pogingen om onzorgvuldigheden en wanbeleid aan te kaarten” zijn afgeketst, staat in het dossier waarover deze krant beschikt. En daar komt eind 2013 een conflict bij met zijn unitmanager over een slechte werkbeoordeling.
Het dossier, onderdeel van het bezwaarschrift tegen zijn werkbeoordeling, beschrijft tot in detail een reeks misstanden bij de NZa. De verwijten worden onderbouwd met 3 gigabyte aan bewijzen, zoals interne correspondentie, documenten, foto’s, geluidsfragmenten, alles bijeengebracht op een Dvd-rom.
Wat er uitspringt in het dossier van Gotlieb: patiëntengegevens en vertrouwelijke documenten zijn niet veilig bij de toezichthouder die een jaarlijkse geldstroom van 90 miljard controleert.
“Helaas zie ik geen andere route dan het u te melden langs deze onsympathieke weg”, schrijft Arthur Gotlieb. “De geest moet uit de fles en het deksel van de pot. Opdat het management tijdig kan bijsturen. Dit schreeuwt namelijk om interventie.” Twee weken nadat hij dit dossier had ingeleverd, pleegde Arthur Gotlieb zelfmoord.
NRC publiceert de komende tijd over het dossier dat Arthur Gotlieb samenstelde. Op deze pagina verzamelen we alle artikelen. Reacties: onderzoek@nrc.nl

Het dossier

Vijf voorbeelden van potentiële veiligheidslekken

Arthur Gotlieb concludeert in zijn dossier:
“De losse eindjes in de bedrijfsvoering tellen op tot een toestand die niet meer acceptabel is. De bedrijfsvoering geeft aanleiding tot zorgen over de automatiseringspraktijk. De gedeelde V-schijf is een tikkende tijdbom. Het mag een wonder heten dat dit potentiële veiligheidslek niet tot een ernstig incident heeft geleid.”
Vijf voorbeelden van deze potentiële veiligheidslekken bij de NZa:
1. Clean desk, niemand houdt zich eraan
De NZa heeft een huisreglement waarin staat dat je pas naar huis mag als je ‘desk clean’ is. De praktijk is anders – zo blijkt uit tientallen foto’s. Bureaus, papierbakken en printers liggen vol vertrouwelijk materiaal. Dat is niet zonder risico, ook al omdat het een komen en gaan is van tijdelijk personeel, plantenverzorgers en schoonmakers. In 2011 maakt Arthur Gotlieb bij zijn unitmanager melding van gelekte vertrouwelijke stukken. Hij krijgt geen reactie.
2. Overstappen naar instellingen waar toezicht op werd gehouden
Ook verlaten medewerkers met grote regelmaat de NZa om te gaan werken bij instellingen waarop zij eerst toezicht hielden. Regels die dat verbieden heeft de NZa niet, terwijl de toezichthouder straffen kan opleggen aan de onder haar toezicht staande instellingen en die instellingen ook kan dwingen vertrouwelijke informatie met de NZa te delen. Medewerkers beschikken per definitie over vertrouwelijke informatie over de zorgsector.
Neem de adviseur van de raad van bestuur. Hij wordt in 2012 consultant voor de farmaceutische industrie. Als fabrikant Bayer in augustus dat jaar de NZa voor de rechter daagt over vergoeden van geneesmiddelen, blijkt de consultant over de conceptdagvaarding te beschikken. In het dossier zit een e-mail van hem waarin staat dat hij het stuk van het hoofd juridische zaken van de NZa heeft gekregen.
3. Agenda’s delen zonder restrictie of instructie
CBP-directeur Paul Frencken solliciteert in juni 2009 bij de NZa. Brief en cv van de directeur van de ‘privacywaakhond’ zijn meer dan vier jaar lang in te zien voor het complete personeel, uitzendkrachten incluis. Ze staan in Outlook Agenda van de directeur van de afdeling Cure. Dat is niet vreemd binnen de NZa, waar veel vertrouwelijke stukken voor iedereen digitaal toegankelijk zijn. Zoals in Outlook Agenda. Het management propageert “het openstellen van de agenda’s” voor elkaar. Dit zonder restrictie of instructie.
4. Zelfs vakantiewerker kon bij de V-schijf
Medewerkers kunnen dat allemaal vinden op de zogeheten V-schijf, die iedere medewerker toegankelijk is. De schijf, die dient om bestanden tijdelijk te delen en ze vervolgens te verwijderen, groeide de afgelopen jaren echter uit tot zo’n 300 gigabyte aan informatie, het equivalent van 500 volgeschreven cd-roms. Op de schijf staan complete patiëntendossiers en 150 geluidsopnamen van hoorzittingen in bezwaarprocedures. Er zijn duizenden bestanden over tariefbeschikkingen, bezwaarprocedures en uitgedeelde boetes.
De NZa bepaalt bijvoorbeeld de tarieven voor dure geneesmiddelen in ziekenhuizen. In 2013 wordt de lijst met medicijnen herijkt om in 2014 nieuwe tarieven af te geven. In september 2013 staan alle databestanden hierover op de schijf. Terwijl de inkoopprijzen van de geneesmiddelen concurrentiegevoelig zijn.
5. Digitale handtekeningen
Op een ander deel van het netwerk – de W-schijf, die ook toegankelijk is voor uitzendkrachten – staan de digitale handtekeningen van directeuren en bestuurders alsmede de afbeeldingen van bezoekerspassen in hoge resolutie. Met een afdruk kun je zo een nieuw pasje maken om het gebouw van de NZa binnenkomen.

Arthur Gotlieb

Arthur Gotlieb (30 oktober 1963 - 22 januari 2014) was senior beleidsmedewerker bij de afdeling Cure van de NZa. Dertien jaar lang is hij de specialist voor de bekostiging van dure medicijnen. Gotlieb levert zijn dossier over de misstanden binnen de NZa en over zijn behandeling door het management op 10 januari dit jaar in bij zijn werkgever. Twee weken later pleegde hij zelfmoord. De internetsite van de NZa: “Arthur was een betrokken collega die zich volledig inzette voor zijn werk bij de NZa.”
Broer Marcel Gotlieb reageert namens de familie op het starten van een extern onderzoek naar het interne functioneren van de NZa:
“Mijn ouders en ik zijn aan de ene kant verheugd dat er nu - na tussenkomst van de NRC en bijna 3 maanden na de zelfdoding mijn broer - een onafhankelijk onderzoek komt naar het intern functioneren van de NZa. Aan de andere kant vinden wij het als familie ook erg triest om te moeten constateren dat het kennelijk tot afgelopen dinsdag de bedoeling was dat zijn verhaal in de doofpot zou verdwijnen. Het is schokkend om te moeten ervaren dat een organisatie als de NZa het eigenbelang lijkt te stellen boven het overstijgende belang rond de handelwijze van het Management in het geval van mijn broer en de misstanden die hij aan de kaak stelde. Op dit moment onthouden wij ons van verder commentaar.

Reactie NZa

De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) ontstond op de dag dat de ziekenfondspatiënt verdween. De toezichthouder is onlosmakelijk verbonden met de ingrijpende hervorming van het zorgstelsel in 2006. Met een verplichte basisverzekering voor iedereen en een keuze tussen verzekeraars die bij ziekenhuizen en artsen medische verrichtingen inkopen.
De NZa heeft sindsdien de cruciale rol om deze ‘gereguleerde marktwerking’ in goede banen te leiden. Zij is marktmeester, toezichthouder, tariefbepaler, adviseur van de minister en regelgever tegelijk voor een sector waarin jaarlijks 90 miljard euro omgaat.
‘Het is niet goed gegaan en valt niet goed te praten’
Eindverantwoordelijk voor de informatieveiligheid bij de NZa is Eitel Homan, lid van de raad van bestuur. De afgelopen jaren heeft de NZa het zo goed als mogelijk geprobeerd te regelen, zegt hij.
“Maar het gedrag in de praktijk was iets anders, moet ik constateren. Ik was niet van alle details op de hoogte. Soms was het onwetendheid om vertrouwelijke stukken mee te sturen bij Agenda afspraken.”
Homan zegt dat de NZa maatregelen genomen heeft na het dossier van Arthur Gotlieb. In die zin was het een welkom organisatieadvies, zegt hij. “Toen ik het las dacht ik: er moet iets gebeuren.” De voor alle personeel toegankelijke V-schijf is opgeruimd, personeel heeft instructies gekregen en er wordt gecontroleerd. “Ik trek het me aan”, antwoordt Homan op de vraag hoe het kan dat jarenlang de meeste vertrouwelijke documenten niet veilig waren. “Het is niet goed gegaan en valt niet goed te praten. Ik betreur het.” De NZa informeerde het College bescherming persoonsgegevens niet over de gang van zaken. Gaat Homan dat alsnog doen?
“Ik zeg toe dat ik dat ga doen.”
‘Gebreken zijn ernstig’
Bestuursvoorzitter Theo Langejan:
“Wat er met Arthur is gebeurd heeft mij geschokt. We zijn er ondersteboven van. Nu nog. Dat neemt niet weg dat de gebreken die hij noemt ernstig zijn. Arthur was een van de mensen die een key-user was. Die was aangesteld om dit soort fouten op te zoeken. In een aantal gevallen heeft hij die ook gemeld. Maar hij heeft ook geconstateerd dat daar in een aantal gevallen niet veel mee gebeurde. Ik betreur het dat Arthur het niet bij ons heeft gemeld, juist omdat hij een key-user is.”

Verantwoording

Arthur Gotlieb heeft op 10 januari van dit jaar een 600 pagina’s tellende bezwaarschrift ingediend tegen zijn negatieve beoordeling op zijn werk. Dat werd onder meer ingeleverd bij de raad van bestuur van de Nederlandse Zorgautoriteit. Het verweer ging vergezeld van 3 gigabyte aan bijlagen met e-mails, documenten, foto’s, geluidsbestanden en filmfragmenten ter onderbouwing van zijn verweer.
Op 22 januari pleegde de 50- jarige Gotlieb zelfmoord. Nadien is deze krant in bezit gekomen van dit dossier. NRC Handelsblad heeft contact opgenomen met zijn naaste familie. Die bleek er grote waarde aan te hechten dat zijn verhaal publiek werd.
NRC Handelsblad heeft uitgebreid wederhoor gepleegd bij diverse direct betrokkenen die Gotlieb beroepsmatig of privé kenden. De krant heeft op vrijdag 4 april een gesprek gehad. met de raad van bestuur van de zorgautoriteit. De publicatie van vandaag is ook vooraf voorgelegd aan de NZa.
Er is voor gekozen alle medewerkers van de NZa onder het niveau van de raad van bestuur te anonimiseren.

Nieuwsberichten

9 april 2014, 18:36
Onderzoek naar functioneren NZa na zelfmoord medewerker
Minister Schippers (Zorg, VVD) stelt een onderzoek in naar het intern functioneren van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). Directe aanleiding is een op handen zijnde publicatie van NRC Handelsblad over een dossier van een interne klokkenluider. De medewerker pleegde in januari van dit jaar zelfmoord na een negatieve beoordeling over zijn functioneren. Lees verder
10 april 2014, 12:19
Wanorde bij NZa: medische gegevens onveilig, klokkenluider genegeerd
Medische gegevens en concurrentiegevoelige informatie van zorgverzekeraars en zorgverleners zijn niet veilig bij de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). De toezichthouder op de zorgsector schendt daarmee al jaren de eigen regels over informatiebeveiliging en de Wet bescherming persoonsgegevens. Lees verder
11 april 2014, 14:05
Kamer wil opheldering van Schippers over problemen bij NZa
De Tweede Kamer wil volgende week meer informatie van minister Schippers (Zorg, VVD) over de problemen bij de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). Lees verder
13 april 2014, 10:28
Schippers: bestuur NZa kan voorlopig aanblijven
Het bestuur van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) mag aanblijven zolang het onderzoek naar het interne functioneren van de organisatie loopt. Lees verder
17 april 2014, 12:37
NZa schrapte alarmerende cijfers in definitief rapport
De NZa heeft eind vorig jaar alarmerende verliezen bij ziekenhuizen verzwegen. In een rapport, dat minister Schippers van Zorg vlak voor Kerst naar de Tweede Kamer stuurde, schrapte de toezichthouder op het allerlaatste moment de belangrijkste conclusie: dat bijna vier op de tien ziekenhuizen in 2012 verlies leden.
Lees verder
17 april 2014, 16:42
Schippers: ik wist niet dat NZa belangrijke conclusie schrapte
Minister Schippers van Volksgezondheid wist niet dat de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) alarmerende verliezen bij ziekenhuizen verzweeg in het laatste rapport dat de toezichthouder haar bezorgde - en dat zij vervolgens doorstuurde naar de Tweede Kamer. Dat zei ze vandaag na afloop van de ministerraad. Lees verder
17 april 2014
Tweede Kamer verontrust over functioneren Zorgautoriteit
De Tweede Kamer wil dat minister Schippers (Zorg, VVD) vóór komende dinsdag een brief stuurt waarin zij meer duidelijkheid verschaft over de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) en het externe onderzoek dat de minister naar de toezichthouder heeft ingesteld. Lees verder
22 april 2014, 15:09
Schippers: schrappen cijfers door NZa op verzoek van ambtenaren
Het schrappen van cijfers over alarmerende verliezen bij ziekenhuizen door de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) is vorig jaar gebeurd op verzoek van ambtenaren van het ministerie van VWS. Dat schrijft minister Schippers (Zorg, VVD) vandaag ineen brief aan de Tweede Kamer.

maandag 21 april 2014

South Korea ferry disaster: transcript shows crew crippled by indecision

Messages between officers on vessel and traffic officials reveal miscommunication and hesitation at crucial phase
South Korea ferry disaster coastguard transfer covered body
South Korean coastguard officers transfer a covered body onto another vessel as they recover bodies where the Sewol ferry sank. Photograph: Issei Kato/REUTERS
Officers manning the stricken South Korean ferry that sank last week were hamstrung by indecision and communication problems at the critical moment when deciding whether to evacuate passengers, according to the full communications transcript.
As divers continued to pull bodies from the submerged vessel on Monday, the calls between the crew of the Sewol and traffic officials on the nearby island of Jindo reveal hesitation and uncertainty during a crucial phase in the disaster.
The transcript is certain to add to the anger felt by the relatives of the approximately 240 missing passengers, most of them teenagers who were on a school trip.
"If this ferry evacuates passengers, will they be rescued right away?" an unnamed crew member asked officials at Jindo vessel traffic services centre at 9:24 am on Wednesday, about 30 minutes after the ship began listing, apparently after making a sharp turn in a stretch of water peppered with tiny islands and known for its strong currents.
The initial delay in getting all 476 passengers, including 350 high school pupils and their teachers, off the ship made the task far harder. Officers on the bridge of the Sewol, which lies submerged in water off the south-west coast of South Korea, had already indicated that once the vessel was tilting heavily to one side, passengers increasingly found themselves unable to move.
In another message, the bridge told officials on Jindo that it was "impossible" to broadcast instructions to passengers.
"Even if it's impossible to broadcast, please go out and let the passengers wear life jackets and put on more clothing," an unidentified traffic official said in response.
The bridge then asked about the prospects of an immediate rescue effort.
The unnamed official on Jindo replied: "The rescue of human lives on the Sewol ferry ... the captain should make [his] own decision and evacuate them.
"We are not fully aware of the situation, so the captain should make the final decision on whether you're going to evacuate passengers or not."
The crew member replied: "No, I'm not talking about that. I'm asking, if they evacuate now, can they be rescued right away?"
At this point there appears to have been a confused response from the traffic official, who said rescue boats would arrive in 10 minutes, but failed to mention that a nearby civilian ship had already offered to help 10 minutes earlier.
More evidence that human error may have been a key factor in the disaster – the worst in South Korea for 20 years – came as divers continued to pull bodies from the wreck on Monday after finding a way into the ship on Sunday. The number of confirmed dead now stands at 64.
After days of frustration because of strong currents, divers have now found several ways into the submerged ferry. That includes a new entryway into the dining hall made early Monday morning, Koh Myung-seok, a government spokesman, said.
On Wednesday, 174 passengers, including 20 of the 30 crew members, were rescued in the immediate aftermath of the disaster.
The parents of missing children directed their anger towards the government and the police on Sunday after they were prevented from travelling to the presidential Blue House in Seoul to make a personal appeal to the South Korean leader, Park Geun-hye, for more action.
Hundreds of relatives who have been camped out in a gymnasium on Jindo have denounced what they describe as the slow, and at times chaotic, official response to the disaster. Many cannot comprehend how those responsible for safety were unable to save their children given that it took almost two hours for the ferry to sink.
On Sunday, police blocked about 100 relatives from walking more than 400 kilometres north to Seoul, where they planned to take their grievances directly to Park.
Scuffles broke out after police prevented them from crossing a bridge connecting Jindo to the mainland. The parents, who yelled accusations that the government had killed their children, staged a sit-in but turned back after being promised a meeting with the prime minister, Chung Hong-won.
"We want an answer from the person in charge about why orders are not going through and nothing is being done," Lee Woon-geun, the father of missing passenger Lee Jung-in, 17, said. "They are clearly lying and passing responsibility on to others."
Chung Hye-sook, whose child is among the missing pupils from Danwon high school in the Seoul suburb of Ansan, was furious that she had been asked to provide a DNA sample to help identify bodies before the search of the ferry had been completed.
"What are those people thinking?" she asked, referring to officials who had asked for the sample. "We are asking them to save our children's lives. We can't even think about DNA testing. I want to save my child first."
The families have also directed their anger towards the crew. On Saturday it was revealed that third mate Park Han-kyul, who was steering the vessel when disaster struck, was navigating the stretch of water for the first time, while the captain, Lee Joon-seok, was absent from the bridge.
Lee, Park and helmsman Cho Joon-ki, 55, were arrested on Saturday as investigators examined why they had delayed issuing an evacuation order for 30 minutes after the ferry began to list. Some survivors said they never heard orders to leave the ship over the public address system.
Lee, 69, faces five charges, including negligence and violations of maritime law, amid accusations that he abandoned the stricken vessel while hundreds of passengers were still on board.
Park, 25, was at the controls when the ship took a sharp right turn just before sending its first distress signal, according to tracking data. Yang Jung-jin, a senior prosecutor, said Park had just six months' experience, adding that investigators did not yet know if the ship had been sailing too fast when she apparently executed the turn.
After divers reported no visible damage to the vessel's hull, speculation is mounting that the turn could have dislodged heavy cargo, causing it to list and sink.
Five days after the accident, and with the chances of finding anyone alive looking increasingly slim, it now appears that the hundreds of divers initially brought in to rescue passengers are now involved in a grim recovery operation.
Three vessels with cranes capable of hoisting the Sewol have arrived at the scene but will not be used without the parents' permissions and until rescue workers are certain that there are no survivors, the South Korean coast guard said.

-----

My comments : 


1. Maybe the inexperienced third officer - that apparently had not been supervised by a senior officer - had not been properly informed by her superiors, about the structural adaptation of the ship a few years ago.
2. Thereby (allegedly) the topside of the ship had been extended vertically (with paying-passengers capacity) whereby the point of no return from a relatively regular listing angle, might have been substantially (principally) changed from the permitted angle of listing from the original ship-design.
3. There also seems to have been a (incidental) time factor involved into the tragedy (and well) in the sense, that the ship had been delayed from its departure (and subsequent arrival) schedule originally due to heavy fog, which might have led up to the engagement into a higher speed than might have been recommendable / advisable / responsible given the total sum of circumstances.
4. The speed factor, in combination with the aggressive local currents, the relative sharp and sudden maneuvering, the altered point of equilibrium of the ship-structure itself, the unwanted shift of the freight within the under-deck area, and the lack of experience of the third officer, might easily have resulted into the fatally capsizing of the ferry.
5. While the hesitation to evacuate the passengers in time might have been mainly derived from the fact, that the captain consciously had been taken command (from a possible culpably, commercially related, pre-meditating ferry company) on a vessel, that had been extremely poorly equipped with rescue means in the first place.
6. In the conversation transcript between "the bridge" with the office on the shore the chain of command of the disaster-ship seems to have hesitated to evacuate the passengers immediately after the first distress-signal, because the crew seem to fear the death of the passengers by drowning outside the ship (being) FULLY AWARE OF THE FACT, THAT THERE HAVE NOT BEEN ENOUGH LIFE-JACKETS AND NO LIFE-BOATS ON BOARD AND THAT THE AVAILABLE INFLATABLE LIFE-RAFTS ON THE UPPER-DECK SEEMED NOT / HARDLY TO BE OPERATIONAL.
7. One also has to take into account, that once the ship had been capsizing beyond the point of resurrection, all kinds of logical material forces had been entering into the original shape of the ship-structure, whereby heavy forces of (metal deforming) torque for instance might have been responsible for hampering / blocking the doors from opening.
8. Of course, this latest observation alone, might have been of enough significance, that it should have overridden all other considerations of the crew, while irresponsibly time-consumingly contemplating the (right procedure of the) evacuation of their passengers.
9. Elsewhere in the Guardian I already mentioned the striking similarity between the Sewol disaster and the Herald of Free Enterprise disaster and I also referred extensively to the possible wider culturally and politically determined factors behind / leading up to the tragedy.
10. I also mentioned the crucially altered information-factor - spearheaded by the ICT inspired information society, whereby the public at large increasingly is directly (often in real time) comprehensively informed by way of the social media - by-passing and exposing the usual PR exercises from possibly criminally involved governments and ditto companies...
RobertBleeker
1. The BBC - by way of one of their correspondents at location - is mentioning, that there is a growing political element involved into the official disaster-management as well, developing from the fact, that the parents are getting ever more frustrated, by the (apparent) lack of organization and responsibility by the crew, the ferry company and the South-Korean officials and politicians
2. The BBC correspondent for instance, has been referring to an (alleged) incident whereby the SK MP had to be carried in, to stop a delegation of outraged parents to engage into a voyage to Seoul, in order to gather public support for their position of assertiveness against the government.
3. The SK government has been alleged to be extremely nervous on the possibility-scenario, that the desperately and angrily protesting parents of the victims aboard the disaster-ferry might evoke a more general politically motivated movement against the SK government.
4. One should - in my opinion - also bear in mind- while trying to make sense of the entire situation leading up to the disaster, during the disaster and in the aftermath of the disaster thus-far - that the (exclusively USA orientated) SK society as such has been engaged into a heavily fought PR war with the NK government and NK officials from the fifties on-wards, whereby the SK society has been presented worldwide as the successful show-case for a certain economical system.
5. In that context of (supposed) western superiority, the SK government is not exactly in the habit of accepting a world wide portrayal of (possible) corruption, political inadequacy and moral-ethical and organizational failure.
7. In that same context I did project my assumption on the possible direction and outcome of "an official investigation" into the disaster. : Too many examples of the inconvenient truth about badly managed governmental and non-governmental organizations might become public, which consequently might lead up to the possible loss of position and power and wealth.
  • Chris Pritchard RobertBleeker
    I dont get your point. You identified alot of angles but whats your point. ?
  • RobertBleeker Chris Pritchard
    I dont get your point. You identified alot of angles but whats your point. ?
    1. This calamity meanwhile seems to have gone from a relative straightforward (however tragic) maritime disaster, into a national political upheaval, because a significant part of the desperate and outrageous parents of the victims seems to have supersede the usually honored, politically correct boundaries, and are loudly demanding answers on elementary questions from the highest echelons within the political leadership of SK.
    2. The leadership of SK - being under increasing pressure from what until now has merely been a relative small group of vocally active parents and their representatives - seems to becoming seriously afraid, that the initial action of the parents, eventually might erupt into a nationwide protest against (alleged) wide-ranged corrupt practices in politics and economic sectors within South-Korean society as a whole.
    3. So, by the potential changing of the scale of possible public protest, a change of interests seems to be taken place, whereby political leaders seem to be more interested into a potential survival of their own privileged positions, than in establishing the final truth on the disaster with the Sewol and every factor, that - objectively - might have been contributing to that disaster.
    4. This assumption seems to have been perfectly illustrated by the recent official statement from the SK president (Park), who seems to be very keen to be seen by the nation as a strong, effective and responsible leader, but in reality is directing the responsibility of the maritime calamity, exclusively to the captain and his crew, in stead of waiting for the outcome of an overall independent investigation, that after all might conclude, that the terrible accident might be derived from a wide-spread culture of corruption and abuse of power within South-Korea as a nation.
    5. Apart from the opportunistic and propagandist shift of emphasis by the SK leadership, I pointed out as well, that - to understand the overall mentality in SK, one has to take into account, that - South-Korea for a consistently long time has been playing a major part in a gigantic western political propaganda machinery against China and its satellites (such as North-Korea and its leadership).
    6. In the process of that virulent propaganda-war, it might easily have occurred, that negative elements within the organization and functioning of the SK society might have been systematically erased from national awareness, and as a consequence, corruption from politicians and industry might have been unpunished for too long..

    7. So, on the level of the disaster-ship, its crew and the ferry company one might easily discover many ruinous corruptive practices, that might have led to the disaster, but those practices might easily have been originated from and facilitated by a general culture of corrupt officials and ditto politicians, so one even might conclude in the end, that this was a disaster waiting to happen.
    8. The point of my contribution is, that the procedures leading up to the truth-finding in the case of the capsized ferry and the refusal to evacuate its vulnerable passengers and the possible wider ranging background of this disaster, might be heavily obscured by dark political forces and ditto culturally determined elements, that might be engaged by venting strong public appeals to "national interest".