Harde aanval van CDA-Kamerlid Knops in rechtszaak tegen journalist van NRC
Rechtszaak CDA’er Raymond Knops vergeleek in een rechtszaak tegen NRC en De Limburger een journalist met bekende internationale fraudeurs.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data85687605-4533a9.jpg)
Hij deed het niet alleen voor zichzelf, zei Kamerlid (en oud-minister en staatssecretaris) Raymond Knops, maar namens al die andere hardwerkende bestuurders en politici die door nepnieuws worden getroffen.
CDA’er Knops zat donderdag bij de rechtbank Amsterdam, waar hij een zaak had aangespannen tegen NRC en De Limburger. Uit onderzoek van deze kranten in 2020 bleek dat hij bij de koop van een bouwperceel in 2010 via een ingewikkelde regeling „voor tienduizenden euro’s bevoordeeld was” ten opzichte van anderen die diezelfde regeling gebruikten.
Dat een oud-bewindspersoon media voor de rechter daagt is zeldzaam, maar Knops had naar eigen zeggen geen keus. De schade aan zijn reputatie was door de publicaties, en het „klakkeloos overnemen door blaadjes en sociale media”, te groot om te negeren. Zijn zorgen om reputatieschade weerhielden Knops er niet van om op steeds hardere toon beschuldigingen te uiten tegen NRC-journalist Joep Dohmen, een van de twee auteurs van de publicaties. Die was „malicieus”, schreef met een „giftige pen als wapen”, met de „kennelijke bedoeling om prijzen te winnen” en politici tot aftreden te dwingen. „Ondermijnend voor de rechtsstaat”, vond Knops.
Hij, Knops, stond nu op voor de slachtoffers van „de bende van Dohmen” een journalist die volgens het Kamerlid in de categorie past van internationale fraudeurs als Bernie Madoff, Diederik Stapel en The Wolf of Wall Street Jordan Belfort.
„Knops’ opmerkingen zijn een ongekend vergaande aanval op ons als journalistieke organisatie’’, zegt NRC-hoofdredacteur René Moerland. „Het toedichten van criminele of psychiatrische motieven, het beschuldigen van het ondermijnen van de rechtstaat zonder enige inhoudelijke onderbouwing is een onacceptabele aanval op onze journalist, die gewoon zijn werk doet, en goed doet.”
De beschuldigingen van Knops waren een zijspoor tijdens de zitting, die draaide om de analyse en conclusies die NRC en De Limburger na onderzoek trokken over omstandigheden rond de grondaankoop van Knops.
Ruimte-voor-ruimte
De aankoop liep via de zogeheten ruimte-voor-ruimteregeling. Daarmee mochten particulieren via een bedrijf van de provincie Limburg agrarische grond omzetten in grond met woonbestemming. Terwijl anderen in de regel 1.000 vierkante meter grond met woonbestemming kochten, kocht Knops van het provinciale ruimtebedrijf een perceel met woonbestemming dat volgens de notariële akte 750 vierkante meter groot was, maar bij meting door het Kadaster 1.175 vierkante meter bleek te zijn. Uiteindelijk kende de gemeente zelfs 1.500 vierkante meter woonbestemming toe.
Volgens Knops’ advocaat Josine van den Berg leverde de „wat ongelukkig verlopen” kadastrale vastlegging niets op: Knops had immers slechts 750 vierkante meter nodig voor het huis dat hij wilde bouwen, en regels maken het bebouwen van de rest volgens haar onmogelijk.
Langgevelwoningen
Het verschil tussen de 1.500 toegekende vierkante meters woonbestemming en de 750 gekochte vierkante meters woonbestemming leverde Knops juist onmiskenbaar financieel voordeel op, zo betoogde advocaat Jens van den Brink namens NRC en De Limburger. Wie beweert dat een woonbestemming niet meer waard is dan agrarische grond „kan niet serieus worden genomen”.
Uit een latere publicatie bleek dat het huis dat Knops op de grond wilde bouwen, groter was dan volgens gemeentelijke regels was toegestaan. Ondanks een negatief ambtelijk advies besloten wethouders interne regels te schrappen om de grotere woning mogelijk te maken. Meer dan een jaar nadat Knops zo zijn woning kon bouwen, werd deze mogelijkheid formeel in het gemeentebeleid opgenomen. Maar ook hier was van persoonlijke bevoordeling geen sprake, vond Knops. „De gemeente liep vooruit op nieuw beleid om langgevelwoningen terug te brengen in het gebied.”
Knops wil dat de rechter verklaart dat de „beschuldigingen van bevoordeling” onrechtmatig zijn. Ook moeten de kranten en journalisten een verbod krijgen de beschuldigingen nog te uiten „ongeacht de wijze waarop de beschuldiging wordt geformuleerd en ongeacht de plaats waar de beschuldiging wordt geuit.” Uitspraak verwacht op 29 juni.
------------------------------------------------------------------
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.