vrijdag 1 juli 2022

Palestijnen in Masafer Yatta vrezen verdrijving: ‘Waar is Europa als je het nodig hebt?’

 



Palestijnen in Masafer Yatta vrezen verdrijving: ‘Waar is Europa als je het nodig hebt?’

Na een uitspraak van het Israëlische hooggerechtshof dreigen meer dan duizend Palestijnen verdreven te worden uit Masafer Yatta, op de bezette Westoever.

Ties Brock                                              
Een protest tegen de verdrijving van de inwoners van Masafer Yatta werd eerder dit jaar hardhandig opgebroken door de Israëlische grenspolitie. Beeld ANP / AFP
Een protest tegen de verdrijving van de inwoners van Masafer Yatta werd eerder dit jaar hardhandig opgebroken door de Israëlische grenspolitie.BEELD ANP / AFP

Verwrongen metaal en een hoop betonpuin, meer is er niet over van het huis van de zeventigjarige Palestijnse geitenhoedster Safa al-Najjar. “Het schilderwerk, de tegeltjes, alles is voor niks geweest,” zegt ze, terwijl ze midden in de ravage aanwijst waar tot voor kort de keuken en de badkamer stonden. Alles is weggebulldozerd door het Israëlische leger.

“Nu woon ik met mijn familie hier,” wijst Al-Najjar in de richting van een gat in de grond. Een grot van enkele tientallen vierkante meters groot, met matrassen op de grond en een eenvoudig keukentje waar ze thee zet op een gasstel. De spelonken onder de heuvels, waar veel bewoners al generaties wonen, hebben de militairen nog met rust gelaten. Maar de bovengrondse bebouwing is in het gehucht van Al-Najjar met de grond gelijkgemaakt.

Vrees voor de toekomst

Volgens Israël is dit gebied, het woestijnachtige Masafer Yatta, namelijk niet bedoeld om in te wonen. In de jaren tachtig werd het aangewezen als een oefenterrein voor het Israëlische leger, hoewel het in bezet Palestijns gebied ligt. Na een juridische strijd van tientallen jaren besloot het Israëlische hooggerechtshof vorige maand dat de Palestijnse bewoners van het gebied, meer dan duizend mensen, moeten vertrekken.

Een van hen is de olijfboer Ali Jabareen. Met een tuinslang geeft hij zijn boompjes water uit een tank achter een oude tractor, terwijl zijn kleinzoon met een schop onkruid staat te wieden. “Knappe jongen die mij hier weg krijgt,” zegt hij. “Ik ben hier zestig jaar geleden geboren en ben niet van plan te vertrekken.” Het zijn de zinnen die je overal in de Palestijnse gebieden hoort: dit is ons land en we gaan niet weg. Maar landbouwer Jabareen maakt zich steeds meer zorgen of hij die woorden nog wel waar kan maken. “Natuurlijk vrees ik de toekomst. Als ze hier weg moeten, waar moeten mijn kinderen dan heen?”

Hij hoopt op steun uit het buitenland: “Waar is Europa als je het nodig hebt? Als het om Oekraïne gaat, staan er veertig landen in de rij om te helpen, maar ons laten ze stikken.” De Verenigde Naties, de Europese Unie en de Verenigde Staten hebben de Israëlische plannen om de bewoners te verdrijven veroordeeld, maar de olijfboer heeft meer vertrouwen in hulp van boven: “Ik hoop dat ik nog meemaak dat Israël hier met hulp van God weggevaagd wordt.”

Militaire voertuigen

Dat het Israëlische leger in het gebied de dienst uitmaakt, is goed te zien aan het grote aantal militaire voertuigen dat er rondrijdt. Nederlandse journalisten worden na legitimatie en een paar vragen met rust gelaten, maar Palestijnen worden veelvuldig aangehouden als ze zich over de nauwelijks begaanbare hobbelpaden begeven.

Dat de wegen er zo slecht aan toe zijn, komt volgens bewoners doordat ze herhaaldelijk worden vernield door het Israëlische leger: het is immers verboden hier te wonen. In de jaren negentig werden al eens 700 bewoners door Israël gedeporteerd. Velen van hen keerden in de loop van de tijd weer terug naar wat er over was van hun gehuchten.

Vanuit het dal, waar de Palestijnse dorpjes met hun school en een moskee liggen, zie je op de heuveltoppen stenen huizen en metalen geraamten van zendmasten staan. Het zijn Israëlische nederzettingen. Volgens internationaal recht zijn ze illegaal, maar jaar in jaar uit groeien ze door, onder voortdurende bescherming van het Israëlische leger.

Aan de rand van een van de buitenposten wordt gebouwd aan een restaurant, dat uitkijkt over het gebied waar de Palestijnen wonen. Twee Joodse immigranten uit Nederland en Zuid-Afrika zetten er samen een sanitairblok in elkaar, terwijl binnen cappuccino wordt gezet.

Vanaf het groene gazon naast het restaurant kijkt de leider van de kolonisten hier uit over de vallei. “Kijk, daar zie je de Palestijnse bouwsels liggen,” zegt Yohai Damri, terwijl de wind om hem heen giert. “Maar het probleem is dat de grond niet van hen is, en dus moeten ze vertrekken. Het is een juridische kwestie: het hooggerechtshof heeft nou eenmaal besloten.”

Militaire oefeningen

Dat de regio volgens internationaal recht Palestijns gebied is, dat door Israël wordt bezet, maakt op de kolonistenleider geen indruk: “Lees de Bijbel er maar op na. Daar staat overal geschreven dat dit gebied toekomt aan het Joodse volk. De Arabieren horen ergens anders thuis.”

Sinds de uitspraak van de hoogste Israëlische rechter zijn er al meerdere Palestijnse woningen vernietigd, zoals die van geitenhoedster Safa al-Najjar. Ook vonden er vorige week militaire oefeningen plaats. Activisten vrezen dat dit slechts het begin is, en dat alle bewoners verdreven zullen worden.

Wat de oude vrouw betreft: zij weet niet of ze haar huis weer opnieuw zal opbouwen, zoals ze dat eerder al een paar keer deed. “We bouwen het op en dan slopen zij het weer, en zo gaat het maar door.” Ze schenkt een kopje thee in. “Maar waar moet ik nu weer het geld vandaan halen? Het houdt een keer op.”

Wéér stemmen

Israël gaat 1 november weer een nieuw parlement kiezen. Het worden de vijfde parlementsverkiezingen in drie jaar tijd. De uitslag van de stembusgangen levert telkens geen stabiele meerderheid op. De laatste regering bestond uit acht partijen met zeer tegengestelde politieke doeleinden. Ze vormden voornamelijk een monsterverbond om te voorkomen dat de voormalige premier Benjamin Netanyahu opnieuw de regeringsleider zou worden.

De broze coalitie regeerde nog geen jaar lang met een minimale meerderheid van 61 zetels in het parlement van 120 zetels. In april zegde een parlementariër van de coalitie het vertrouwen in de regering van premier Naftali Bennett op. En deze maand is er definitief een streep gezet onder de regering-Bennett. Bennett heeft woensdag gezegd geen kandidaat in de komende verkiezingen meer te zijn en hij stopt als partijleider van zijn Yamina-partij.

Het parlement is donderdag officieel ontbonden en Bennetts coalitiepartner en buitenlandminister Yair Lapid regeert vanaf vrijdag als demissionair premier tot de stembusgang, aldus Israëlische media.


https://www.parool.nl/wereld/palestijnen-in-masafer-yatta-vrezen-verdrijving-waar-is-europa-als-je-het-nodig-hebt~ba503e7a/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.